امیرمهدی ژوله و دلبری‌هایش از پسرهای بالاشهر تهران!

امیر مهدی ژوله در برنامه حامد آهنگی به تجربه جالبی از اولین ماشین خود که ماتیز بود اشاره می‌کند. او با لحنی شوخ‌طبعانه می‌گوید که این ماشین برخلاف ظاهر کوچک و کم‌جا، کابین بسیار بزرگی دارد که به راحتی می‌توانست داخل آن جا شود. حتی به شوخی می‌گوید که با دو حرکت می‌توانست توی ماشین جا بگیرد. اما نکته جالب اینجاست که او با ماتیز نمی‌توانست در خیابان‌های بالای شهر، مانند فرشته و اندرزگو، تردد کند. دلیل این مشکل این بود که وقتی ماشینش در این مناطق دیده می‌شد، مردم معمولاً تصور می‌کردند که یک دختر در آن نشسته است، چون ماتیز به طور سنتی ماشینی کوچک و زنانه محسوب می‌شد. 

ژوله ادامه می‌دهد که در چنین شرایطی، بعضی از مردان که نمی‌خواستند کم بیاورند، حتی به خود او شماره می‌دادند. این خاطره به نوعی نشان‌دهنده تفاوت‌های اجتماعی و فرهنگی در آن زمان و همچنین تاثیرات دیدگاه‌های مردم به خودروها و ظاهر آن‌ها است. ژوله به طور طنزآمیز از این موضوع یاد می‌کند و این بخش از گفتگو به لحظات شاد و خنده‌دار برنامه تبدیل می‌شود.