پژمان جمشیدی: ترس از بارداری و تجربه‌ای متفاوت!

دوران حضور در پرسپولیس...
- من زمانی که به پرسپولیس آمدم پروین سرمربی و مدیرعامل پرسپولیس بود و دوران پیکان معروف مربوط به آن زمانی بود که پرسپولیسی شدم نبود. آن زمان سقف قرارداد باشگاه 18 میلیون بود و من 14 میلیون قرارداد بستم. علی پروین گفت تو چون بازیکن ملی هستی باید سقف قرارداد را بگیری اما چون اینجا پرسپولیس است و نمی خواهیم اختلاف در تیم بیفتد به تو کمتر می دهیم.
علی پروین نگفت پیراهن پرسپولیس را می پوشی باید یک چیزی هم اضافه تر بدی؟
- نه نگفت. من قبل از اینکه با پرسپولیس قرارداد ببندم یک خانه در کرج پیش خرید کرده بودم، باید 6 میلیون می دادم. دوست پروین مرا برد دفتر باشگاه تا با علی پروین صحبت کنم. پروین می دانست که این مشکل را دارم، 6 میلیون داد و گفت اگر قرارداد بستی از قراردادت کم می کنم و اگر نبستی بعدا پس بده.

اولین برخورد با پروین را برایمان بگو.
- من از اردوی تیم ملی رفتم باشگاه پرسپولیس و پروین همین که مرا داد گفت (پژمان این قسمت را با ادای پروین برایمان تعریف کرد): «عین بیستاتونو می بینی؛ بند کفش علی پروین هم نمی شین» ولی از اولش هم خیلی دوستانه برخورد کرد. البته به شوخی آن حرف ها را زد. یادم است آن سال من و بهنام ابوالقاسم پور تنها خریدهای پرسپولیس بودیم. البته سهراب را هم بعد از شموشک گرفتند.
آن زمان نسبت به هم پستی هایت حسادت هم می کردی؟
- من اول راست بودم و بعد از بازی با استقلال رفتم چپ و خان محمدی آمد راست. ولی نه، حسادت نمی کردم. فوتبال اگر رقابت نباشد که اصلا نباید بازی کرد. من در دوران بچگی همیشه به این فکر می کردم که همه آدم ها باید یک روز عمل جراحی کنندو خودم را اینگونه مجاب می کردم که تو دختر نیستی پس برای همین شکمم را پاره نمی کنند چون فکر می کردم اگر دختر بودم بالاخره یک روز به خاطر حاملگی باید جراحی می شدم! (خنده)

اما بالاخره مینیسک پایم را جراحی کردم! دوتا چیز در زندگی همیشه وجود دارد؛ یکی رقابت است و دیگری ریسک که اگر نکنی یک آدم عادی و معمولی خواهی ماند. هر چه ریسک بزرگتر باشد جوابش و تبعات آن هم بزرگتر است.