درمان خانگی گل مژه | عوارض زدن گل مژه

گل مژه یکی از انواع بیماری‌ های شایع چشمی است، که می‌تواند یک یا هر دو چشم را درگیر کند. گل مژه اغلب به دلیل تماس دست آلوده با چشم بروز می‌ کند. گل مژه این بیماری چشمی، از نظر ظاهری شکلی شبیه جوش چرکی دارد. گل مژه خطری برای بینایی ندارد و معمولا با مراقبت‌های خانگی، پس از چند روز به طور کامل درمان می‌شود.

گل مژه دقیقاً چه نوع بیماری است و چه عوارضی برای فرد مبتلا دارد؟ علائم و نشانه‌های این بیماری چیست و چگونه می‌توان از آن پیشگیری کرد؟ اگر شما هم به دنبال پاسخ این سوالات هستید، وبسایت‌های سلامتی medicinenet و healthline پاسخ این سوالات را در اختیار شما قرار خواهند داد که در ادامه ملاحظه خواهید کرد.

گل مژه چیست؟

گل مژه (Stye) نوعی بیماری است که به صورت یک توده متورم، حساس، درناک و قرمز در ناحیه لبه نزدیک به پلک چشم ظاهر می‌شود. گل مژه معمولا در اثر عفونت غدد چربی پلک‌ها ایجاد و با توده‌ای سفید یا زرد رنگ ظاهر می‌شود که بسیار شبیه به یک جوش بزرگ است. معمولا تنها یک ناحیه آشکار روی پلک ظاهر می‌شود؛ اما بیش از یک محل می‌تواند به طور هم‌زمان روی یک یا هر دو پلک پدیدار شود. داخل پلک فوقانی و تحتانی بین ۲۰ تا ۴۰ غده چربی میبومین وجود دارد که از تبخیر اشک جلوگیری می‌کنند؛ اما بنا به عللی ترکیب طبیعی این چربی‌ها ممکن است تغییر کند و در لبه پلک جمع شود یا این غده‌ها عفونت کنند که در هر دو صورت موجب التهاب پلک خواهند شد. به عبارت ساده‌تر گل مژه عفونت التهابی حاد فولیکول مژه یا غده چربی است که این عفونت راه خروج چربی غده‌های میبومین را می‌بندد و باعث التهاب در محل می‌شود. گل مژه به طور کلی خطرناک نیست؛ اما می‌تواند همراه با درد و مشکلات دیداری ظهور کند.

انواع بیماری گل مژه

به طور کلی دو نوع گل مژه به نام‌های هوردئولوم و شالازیون وجود دارند که هر کدام علل و درمان‌های متفاوتی دارند:

۱. هوردئولوم (Hordeolum): هوردئولوم آبسه یا چرک در غدد چربی چشم و یکی از شایع‌ترین انواع گل مژه است. هوردئولوم یک عفونت حاد است که باعث می‌شود گل مژه قرمز رنگ، متورم و نسبت به تماس حساس شود. اگر این گل مژه بیشتر از دو روز باقی بماند، باید به بینایی‌سنج یا چشم‌پزشک مراجعه کنید.

۲. شالازیون (Chalazia) یا کیست میبومین: توده‌ای در پلک است که معمولا در اثر هوردئولوم درمان نشده به‌وجود می‌آید. اگر عفونت درمان نشود، میکروب و آلودگی‌های ناشی از آن به یک توپ سفت زیر پلک تبدیل می‌شود که به آن شالازیون می‌گویند. شالازیون غیرمسری و مزمن است و می‌تواند هشت تا شانزده هفته باقی بماند. شالازیون معمولا دردناک یا حساس به لمس نیست و اگر خودش برطرف نشود، ممکن است به عمل جراحی نیاز داشته باشد که چشم‌پزشک آن را انجام می‌دهد.

آیا بیماری گل مژه مسری است؟

بیماری گل مژه در بسیاری از افراد مسری نیست، مگر اینکه شرایط خاصی برآورد شود (مانند لمس گل مژه؛ سپس انتقال عفونت به شخص دیگر از راه تماس دست آلوده به چشم). برخی از کارشناسان معتقدند که بسیاری از افراد معمولا دارای گل مژه هستند و زمانی به این بیماری مبتلا می‌شوند که برخی از باکتری‌های عامل این بیماری در پلک آن‌ها شروع به تکثیر کند. از آنجا که این باکتری‌ها لزوما از شخصی به شخص دیگر منتقل نمی‌شوند، برخی از محققان بیماری گل مژه را غیر مسری می‌دانند. با این حال دیگر متخصصان باور دارند که اگر فرد دیگری چشم آلوده را لمس کند، امکان انتقال عفونت از فرد آلوده به فرد سالم وجود دارد و هرچند این حالت به‌ندرت اتفاق می‌افتد؛ اما همین امر کافی است تا ثابت کند که بیماری گل مژه را یک بیماری عفونی مسری بدانیم.

علت بروز بیماری گل مژه چیست؟

غدد چربی موجود در پلک چشمان انسان هنگامی که با باکتری‌ها آلوده می‌شوند، عفونت می‌کنند و سبب ایجاد گل مژه خواهند شد. این باکتری‌ها که از اصلی‌ترین علل بروز گل مژه هستند، استافیلوکوک نام دارند؛ همچنین مصرف لوازم آرایشی نامناسب یا تاریخ گذشته و ماندگاری آرایش به مدت طولانی روی پلک و چشم نیز می‌تواند باعث بروز گل مژه شود. رعایت نکردن بهداشت فردی، استرس و فشار روحی شدید، تغییرات هورمونی بدن و انواع عارضه‌های التهابی همانند بلفاریت و میبومینیت نیز ممکن است سبب گل مژه شوند.

بیماری گل مژه چه عوارضی دارد؟

در صورتی که گل مژه یا شالازیون به خودی خود بهبود یابد، به‌ندرت شاهد عوارض خاصی خواهیم بود؛ اما در صورت تزریق استروئید به پلک ممکن است شاهد عوارضی مثل تغییر رنگ، عفونت، خونریزی یا کبودی باشیم. همچین در موارد بسیار نادر فرد ممکن است درنتیجه تزریق غلط استروئید به داخل پلک بینایی خود را به کلی از دست بدهد. برش و تخلیه کردن چرک داخل شالازیون نیز ممکن است باعث تغییر فرم پلک چشم، خونریزی، کبودی یا زخم شدن پلک شود.

در صورتی که گل مژه یا شالازیون چشم عفونی شود، این عفونت ممکن است به چشم، پوست یا حتی حدقه چشم سرایت کند؛ درنتیجه فرد برای جلوگیری از عوارض جبران‌ناپذیر باید فوری تحت نظر چشم پزشک درمان آنتی بیوتیکی خود را شروع کند. در موارد نادر نیز بروز دوباره شالازیون می‌تواند نشانه‌ای از سرطان پلک چشم باشد. در صورت بروز چنین احتمالی پزشک از پلک چشم بیمار نمونه‌برداری می‌کند و آن را برای تحقیقات بیشتر به آزمایشگاه می‌فرستد.

پیشگیری از بیماری گل مژه

بهترین پیشگیری برای این عارضه تمیز نگه داشتن پلک‌ها و مژه‌هاست. این کار می‌تواند با استفاده از شامپوی روزانه بچه در هنگام دوش گرفتن یا استفاده از پد‌های تمیز کننده پلک موجود در داروخانه‌ها انجام شود. بسیاری از افراد از کمپرس گرم روزانه نیز بهره‌مند می‌شوند. اعتقاد بر این است که یک رژیم غذایی حاوی اسید‌های چرب امگا ۳ مانند ماهی یا بذر کتان و سبزیجات دارای خاصیت ضد التهابی هستند و به طور کلی با بهبود عملکرد غده میبومین و سلامت بهتر چشم همراه است. در مورد استفاده از آنتی بیوتیک‌های پیش‌گیرانه حتما با چشم پزشک خود مشورت کنید. برای مثال در بزرگ‌سالان مبتلا به شالازیون مکرر مزمن ممکن است داکسی سایکلین خوراکی با دوز کم به اختلال عملکرد غده میبومین کمک کند؛ اما از استفاده این دارو برای کودکان و زنان باردار باید به صورت جدی خودداری شود.